Barstensvol ongestructureerd en niet in te kaderen talent: Tuur, de man die zijn reis verkoos boven de bestemming. Tuur zingt achter de piano eigen popliedjes in de taal waarin hij droomt en denkt. Hierbij wordt hij ondersteund door de altijd goedlachse Bart op gitaar. Een prettige afwisseling tussen melancholische teksten en opzwepende pop.
